Historie Równości to autorski cykl realizowany w ramach Kultury Równości Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, prowadzony przez dr Monikę Opiołę-Cegiełkę – historyczkę i filolożkę romańską, adiunktkę na Wydziale Historycznym UKW.

Drugi odcinek cyklu: Historie Równości. Prawa człowieka: Zmiana, której potrzebujemy, powstał z okazji 10 grudnia, niezwykle ważnego święta – Międzynarodowego Dnia Praw Człowieka. Dnia, który przypomina nam o fundamentalnych wartościach, takich jak godność, równość i wolność, na których powinna opierać się każda społeczność i każde państwo. 

Czy te fundamentalne wartości są realizowane w praktyce? Czy zmiana jest możliwa i istnieją na to dowody? Dr Monika Opioła-Cegiełka (MOC) dokłada kolejną cegiełkę w przedstawianiu historii i poszukiwaniu prawdy. Przeżyjmy MOC historii razem!

Historie Równości. Prawa człowieka: Zmiana, której potrzebujemy

Międzynarowody Dzień Praw Czlowieka ustanowiono w 1950 roku, na pamiątkę uchwalenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1948 roku.

Deklaracja była odpowiedzią na tragedię II wojny światowej, wyznaczyła standardy ochrony praw człowieka, które obowiązują do dziś. W jej treści znajdziemy prawa, które każdy z nas uznaje za oczywiste: prawo do życia, wolności, edukacji, ochrony zdrowia czy sprawiedliwego sądu. Choć nie dla wszystkich były oczywiste w 1948 r. Nie dla wszystkich są także oczywiste dzisiaj!

Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka to nie tylko przypomnienie o ideach. To także okazja do zastanowienia się, jak wygląda ich realizacja w praktyce. Na całym świecie mamy do czynienia z naruszeniami praw człowieka – wojnami, prześladowaniami i dyskryminacją. Święto jest więc wezwaniem do działania dla każdego z nas, niezależnie od miejsca zamieszkania czy profesji!

Nieprzypadkowo 10 grudnia to także dzień wręczenia Pokojowej Nagrody Nobla, jednej z najbardziej prestiżowych nagród na świecie. Nagród dla osób i organizacji, które wniosły wyjątkowy wkład w budowanie pokoju i poszanowanie praw człowieka.

Laureaci Pokojowej Nagrody Nobla to osoby i instytucje, które swoim życiem udowodniły, że zmiana jest możliwa. Od twórcy międzynarodowego ruchu humanitarnego Czerwonego Krzyża Henriego Dunanta (1901), przez Martina Luthera Kinga (1964) walczącego o prawa obywatelskie w USA, przez Malalę Yousafzai (2014), która działa na rzecz prawa dziewcząt do edukacji, aż po Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (1954, 1981). Ich praca inspiruje i przypomina, że każdy z nas ma w sobie moc, by zmieniać świat na lepsze. Wśród 111 laureatów indywidualnych wyróżniono jedynie 19 kobiet. Pierwszą nagrodzoną była Bertha von Suttner, honorowa przewodnicząca Międzynarodowego Stałego Biura Pokoju (1905).

W 2024 r. laureatem tej prestiżowej nagrody została japońska organizacja Nihon Hidankyo, zrzeszająca ocalałych z ataków atomowych na Hiroszimę i Nagasaki. Ten ruch oddolny otrzymał nagrodę za działania na rzecz świata wolnego od broni jądrowej oraz za świadectwa ukazujące, że broń nuklearna nigdy więcej nie powinna być użyta.

Laureaci Pokojowej Nagrody Nobla przypominają nam o znaczeniu ochrony praw człowieka i dążenia do pokoju. Ich działania powinny inspirować nas do podejmowania własnych inicjatyw na rzecz lepszego świata.